Δεσφίνα Φωκίδας

Εσωτερικά χασεδένιο μεσοφόρι κι από πάνω το πουκάμισο, άσπρο, υφαντό και μπαμπακερό για καθημερινή χρήση και λεπτότερο, βαμμένο κόκκινο με ριζάρι, για τη νυφική και γιορτινή φορεσιά.
Μεταξωτό ουβγιαστό, κοντό πουκάμισο, λεγόμενο και τσάκος, με κάθετο άνοιγμα μπροστά με μανίκια έως τον αγκώνα και πυκνό κέντημα με χρυσή δαντέλα στο τελείωμα.
Σιγκούνα ή σαγιάκι, ένας άσπρος επενδύτης από χοντρό, ολόμαλλο ύφασμα κεντημένο με κόκκινα ή μαύρα μαλλιά στο τελείωμα.
Ο φουκάς, το μεγάλο ζωνάρι που ύφαιναν οι γυναίκες, το δίπλωναν στη μέση και το τύλιγαν 2-3 φορές πάνω από τη σιγκούνα, χρώματος κόκκινου για τις νεότερες και μαύρου με άσπρες ρίγες και μικρά πλουμίδια για τις παντρεμένες.
Ρούχινη ποδιά από τσόχα που ύφαιναν και κεντούσαν με μάλλινα στρίμματα, κόκκινη κεντημένη με κίτρινο ή χρυσό μεταξωτό κορδόνι. Σήμερα φτιάχνεται από βελούδο, με χρυσό ποδιόσχοινο σαν στενή ζώνη πάχους μερικών εκατοστών που καταλήγει σε χρυσά γαϊτάνια και χρυσές φούντες.
Στην κεφαλή φοριέται χρυσό μαντήλι με την χρυσή μπιρπμίλα. Παλαιότερα φορούσαν και φέσι με παράδες. Σήμερα φορούν τη σκέπη, άσπρο μεταξωτό μαντήλι με φουντίτσες.
Στα πόδια, παλαιότερα, φορούσαν μάλλινες πλουμιστές κάλτσες και γουρουνοτσάρουχα.
Στο στήθος έβαζαν πόπρη για να κρατούν τη σιγκούνα, γιορτάνι που είναι το κόσμημα του λαιμού, κορδέλες με φλουριά και καρφίτσες στο πλάι του κεφαλιού.