Φορεσιές του Ελληνισμού

Η παραδοσιακή φορεσιά αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη έκφανση της λαϊκής τέχνης των κατοίκων μιας συγκεκριμένης περιοχής και έναν από τους κυριότερους τρόπους έκφρασης των ιδιαιτεροτήτων τους. Μέσα από τη μελέτη της μπορούμε να ανιχνεύσουμε νοοτροπίες, κοινωνικές πρακτικές, πολιτιστικές αντιλήψεις, αλλά και ιστορικές μεταβολές, εφόσον το ένδυμα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξης και της καθημερινότητας του ανθρώπου.

Στις περιοχές του Ελληνισμού συγκαταλέγονται τα, πάλαι ποτέ, ελληνικά εδάφη που πλέον υπάγονται υπό την κυριαρχία άλλων κρατών. Το χαρακτηριστικότερο δείγμα αποτελεί η Μικρά Ασία, τόσο για την μακροχρόνια ελληνική ιστορία της, όσο και για την μεγάλη γεωγραφική της έκταση. Ο Πόντος, στην βορειοανατολική πλευρά της Μικράς Ασίας, έχει την δική του μεγάλη και  πολύπαθη ιστορία. Στις περιοχές του Ελληνισμού συγκαταλέγονται και η Ανατολική Ρωμυλία (σημερινή Βουλγαροκρατούμενη Βόρεια Θράκη) και φυσικά το νησί της Κύπρου.

Στις παραδοσιακές ενδυμασίες του Ελληνισμού, και ιδιαίτερα της ανατολικής Μικράς Ασίας, παρατηρούμε πολύ έντονα χαρακτηριστικά της Ανατολής. Υφάσματα, χρώματα κα κοσμήματα πολύ ιδιαίτερα και διαφορετικά από εκείνα της καθαρά ελληνιστικής φορεσιάς. Γενικά, οι τοπικές ενδυματολογικές συνήθειες επηρεάστηκαν και διαμορφώθηκαν από τις επικρατούσες ιστορικές και κοινωνικές συγκυρίες.

Όλες οι φορεσιές του Εργαστηρίου αποτελούν πιστά αντίγραφα αυθεντικών φορεσιών και είναι φτιαγμένες από τον Θεοδόσιο Καλλιάδη.