Μικρά Ασία
Με τον όρο Μικρά Ασία νοείται η χερσόνησος που προεκτείνεται δυτικά της ασιατικής ηπείρου σε μια νοητή γραμμή που ξεκινά από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας (Ισσός) έως την Τραπεζούντα της Μαύρης Θάλασσας. Το 1922, η προσπάθεια του ελληνικού κράτους να θέσει τη δυτική Μ. Ασία υπό ελληνικό έλεγχο είχε άδοξη κατάληξη. Την ίδια περίοδο συνέβησαν η γενοκτονία των Αρμενίων και των Ποντίων και η Καταστροφή της Σμύρνης. Με τη συνθήκη της Λωζάνης σφραγίστηκε η καταστροφή του Χριστιανισμού της Μικράς Ασίας. Μαζί με τους πρόσφυγες, ήρθε στην Ελλάδα η παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα της περιοχής.
"Στα βάθη του Ελληνισμού"
Στη Μικρά Ασία συναντάμε χορούς τελετουργικούς, με λεβεντιά και αρχοντιά. Τις περισσότερες φορές έχουν θρησκευτικό χαρακτήρα, κάτι που συνεπάγεται και την απαλότητα και σεμνότητα του χορευτικού ύφους. Η μουσική εναλλάσσεται από αργή σε γρήγορη και ο χορός εμπλουτίζεται με ομαδικές φιγούρες που απαιτούν ομοιομορφία και συγχρονισμό.
Χωρίζοντας τη Μικρά Ασία σε περιοχές, ξεχωρίζουμε τα παράλια, την Καππαδοκία και τον Πόντο. Το μουσικό και χορευτικό μοτίβο αλλά κι εν γένει η πολιτιστική συμπεριφορά διαφοροποιείται στις εν λόγω περιοχές.
Η Καππαδοκία περιλαμβάνεται στις περιοχές της κεντρικής Μ. Ασίας. Έχει, ωστόσο, διαφορετική μουσική παράδοση, καθότι επηρεασμένη. Παρόλο που Πόντος και μικρασιατικά παράλια έχουν τις ίδιες επιρροές, η μουσική της Καππαδοκίας διαφέρει όπως διαφέρει και η μορφολογία του εδάφους της (παράλια Μαύρης Θάλασσας), κυρίως αν συγκριθεί με την ποντιακή παράδοση, καθώς μοιάζει με τα νησιώτικα τραγούδια του Αιγαίου.
Η Κωνσταντινούπολη, η Προποντίδα έως και τα παράλια της Μικράς Ασίας έχουν κοινή μουσική γλώσσα που ανάγεται στο Βυζάντιο. Όντας μέρη νησιώτικα οι ρυθμοί που συναντιόνται είναι έρρυθμοι, συρτοί, μπάλοι, καλαματιανά και χασάπικα ανήκουν στη δική τους παράδοση. Βέβαια, εκτός από πολυηχία υπάρχει και πολυρυθμία. Τα όργανα που χρησιμοποιούνται είναι κατά κύριο λόγο άταστα όπως η πολίτικη λύρα, το βιολί, το κανονάκι, το ούτι, το λαούτο, το σαντούρι, η φλογέρα και το κλαρίνο.
Διδασκόμενοι χοροί
Καππαδοκία (37)
- Άη Σάββας (Μυστί - Τσαρικλί)
- Αλώνια (Χάρμαν Γέρι)
- Γιλάν (Καισάρεια)
- Γκυλιντιρό (Μυστί)
- Ενταλία (Μυστί – Τσαρικλί)
- Ιραχάνεμ (Καισάρεια)
- Ίσος (Σινασός)
- Κάλε ή Κάλενιν (Καισάρεια)
- Καμάϊ Βουρντούμ Γερέ (Αγιρνάς Καισάρειας)
- Κιόρογλου (Καισάρειας)
- Λέιλαλουμ (Γκέλβερι)
- Καραφίλ (Καισάρειας)
- Νεννιλέϊμ (Τσακιρλί)
- Ντίπασκα (Φάρασα)
- Ο χορός Μο τα Χουλιέρε
- Ογλάν
- Ονιμά (Φάρασα)
- Ορτό (Τσακιρλί)
- Σεήτατα (Φάρασα)
- Σεκμέ- Αγιρνάς Καισάρειας
- Συρυντίνα (Μυστί-Τσαρικλί-Σεμέντερε)
- Σπαθιά (Φάρασα)
- Συρτός (Σινασσός)
- Συρτός Γάμου (Σινασσός)
- Συρτός Δετός (Σινασσός)
- Τ' Εζ Βασίλη (Φάρασα)
- Τ΄Ε-γα Πάσκα
- Τας Κεμερλί (Μυστί -Τσακιρλί)
- Της Αβίτσας (Φάρασα)
- Του Γλεχιού η Παίγνη (Μαντήλια)
- Τσιραμά ή Χοπλαμά (Μυστί -Τσακιρλί)
- Τσίρπημα (Μυστί -Τσακιρλί)
- Τσιτσέκ Νταγ (Καισάρεια)
- Τσοκμέ (Καισάρεια)
- Τσοπανάρ
- Χαλάϊ (Καισάρεια)
- Χατζηπασλάρ(Καισάρεια)
Λυκαονία (4)
- Μαχαίρια (Σίλη)
- Ο χορός Μο τα Χουλιέρε
- Τακ ή Τεκ (Σίλη)
- Τσιφτ (Σίλη)
Παράλια Μικράς Ασίας (24)
- Αϊβαλιώτικο
- Αλατσατιανή
- Απτάλικος
- Αργός Κάτω Παναγιάς
- Αργιλαμάς (Σμύρνη)
- Άταρης Αλάτσατα
- Γεωργίτσα Αλάτσατα
- Γιαρούμπι (Συρτός & Μπάλλος)
- Καρσιλαμάς
- Μπαμ
- Μπάλλος
- Πέργαμος
- Ολμάζ
- Ροδοδάκτυλος αυγή μου (Αρτάκης Κυζίκου)
- Σεβερί (Μελί Ερυθραίας)
- Συρτό Αρτάκης
- Συρτός Ερυθραίας ή Οι Γιατζηλαριανοί
- Ταταυλιανό Χασάπικο
- Τζορμπατζίδικος (Μέσα έξω) (Αρτάκης Κυζίκου)
- Τσακιτζής Αηδήνι
- Χασάπικο Αργό
- Χασάπικο γρήγορο ή Χασαποσέρβικο
Φρυγία (3)
- Αργιλαμάς
- Ο χορός Μο τα Χουλιέρε
- Σιγκριρντά (Χανούμ Νινά)
Πρόγραμμα
ΜΑΘΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
