Στερεά Ελλάδα

Βρίσκεται στο νότιο τμήμα του καθαρά ηπειρωτικού κορμού της χώρας και αποτελεί την Κεντρική Ελλάδα ή Ρούμελη (χώρα των Ρωμιών, δηλ. των Ελλήνων) από τα χρόνια της φραγκοκρατίας. Το έδαφός της είναι πολύ ορεινό. Το μεγαλύτερο τμήμα καλύπτεται από συγκρότημα ψηλών και απόκρημνων βουνών, που είναι συνήθως σκεπασμένα με πανύψηλα έλατα, πεύκα και βελανιδιές. Τα πιο πολλά είναι διακλαδώσεις της οροσειράς της Πίνδου.

"κατακαημένη Ρούμελη"

Το ύφος, το ήθος ακόμα και η μορφή σε πολλές περιπτώσεις των διάφορων χορευτικών ιδιωμάτων είναι παρόμοια μ’ αυτά που της Ηπείρου, καθώς στις δύο περιοχές συναντάμε ομοιότητες τόσο του τοπίου όσο και των συνθηκών. Κατά συνέπεια, η διαμόρφωση του χαρακτήρα των κατοίκων και των συνηθειών τους επιβάλλονταν σχεδόν «νομοτελειακά» να είναι παρόμοια.

Η μόνη περιοχή της Στερεάς Ελλάδας που διαφοροποιείται ως προς τα υφολογικά χαρακτηριστικά των χορών της, είναι η περιοχή των Μεγάρων. Αυτό οφείλεται στην παραθαλάσσια θέση τους άρα και τη δυνατότητα εμπορικών και πολιτισμικών συνδιαλλαγών με την Μ. Ασία, την Πελοπόννησο και τα νησιά του Αιγαίου. Εδώ το κλίμα μεταλλάσσεται, ελαφραίνει κι ο χορός γίνεται πιο πηδηχτός. Στα Μέγαρα συναντώνται επίσης και χοροί προσαρμοσμένοι σε διαφορετικές εορτάσιμες ημέρες.

Η ιστορικότητα της Στερεάς διαφαίνεται και μέσα από τη θεματική των κλέφτικων τραγουδιών της. Τα τραγούδια αυτά που διακρίνονται για τη λιτότητα και πυκνότητά τους εκφράζουν άμεσα τις σκληρές συνθήκες κάτω από τις οποίες έζησε και έδρασε η κλεφτουριά.

Διδασκόμενοι χοροί

Στερεά Ελλάδα
  • Διπλός συρτός Εύβοιας
  • Καβοντορίτικος
  • Καγκέλι Εύβοιας
  • Καγκέλι Λεπενιώτικο
  • Καρσιλαμάς Μεγάρων
  • Λαμπρή καμάρα
  • Λιβανατέικος
  • Λουλουβίκος
  • Μπεράτ’κος Χειμαδιώτικος Εύβοιας
  • Μπίρου Γιάννου Εύβοιας
  • Μυλωνιάτικος
  • Παπαδιά περατιανή (Κλείτσου Ευρυτανίας)
  • Σπυρί πιπέρι, Κύμη Εύβοιας
  • Συρτός Καρύστου Εύβοιας
  • Συρτός – Ναυπακτίας
  • Συρτός
  • Τράτα
  • Τσάμικος
  • Χατζηχρήστος